Kerim Bülbül - Hasta Gibiyim

İçimdeki çağlayan kurumadan gel
Mevsimler bahardan Kış'a dönüyor
Ömrümün yazı senmişsin meğer
Sensiz bedenim değil Ruhum ölüyor

Yorulmuş bedenim Hasta gibiyim
Dertliden de öte Yasta gibiyim
Yolu yoktur ki Dost'a gideyim
İçten içe bu beden, beden çürüyor

Bir kere de olsa yalvartmadan gel
Kısıldı sesim Ağzım kuruyor
Ömrümün yaz'ı Senmişsin meğer
İsmini anmazsam Dilim kuruyor

Yorulmuş bedenim Hasta gibiyim
Dertliden de öte Yasta gibiyim
Yolu yoktur ki Dosta gideyim
içten içe bu beden beden çürüyor