Kaybolmuş çocukluğum yaşam bulsun gözyaşımda,
Nasır tutmuş yalnızlığım merhem olsun ruhuna.
Paramparça gururunla sakın susma,
Hayata savur tüm çığlıklarını; vur bu kahpe dünyaya.
Zaman dursun, aksın kör karanlığa,
Nasılsa alıştım ben bu kan kaybına...
Sensin aslında nefes aldığım,
Damarlarımdan içime akıttığım.
Sensin ruhum, nasırım, kanattığım.
İçimde gözyaşlarımla sakladığım...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder